تحلیل نظام توزیع فضایی و الگوی مکانیابی کاربریهای شهری (مطالعه موردی: کاربری آموزش ابتدایی شهر بوشهر)

با توجه به اهمیت آموزش در سطوح مختلف که زیربنای توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر کشوری می باشد و بعنوان یکی از مهمترین تأسیسات زیربنایی هر شهری محسوب می شود و از آنجایی که ویژگیهای فضایی و کالبدی واحدهای آموزشی به عنوان یکی از عوامل تأثیر گذار بر کیفیت یادگیری دانش آموزان شناخته شده است، لذا رعایت ضوابط و مقررات در جهت مکان یابی این مراکز امری ضروری میباشد. در این پژوهش سعی بر آن بوده است تا ضمن در نظر گرفتن معیارها و استانداردهای مربوط به فضاهای آموزش ابتدایی و مقایسه وضع موجود این فضاها با استانداردها، توزیع مناسب این کاربری را با توجه به کاربریهای سازگار و ناسازگار و نحوه دسترسی آنها مورد بررسی قرار داده و در نهایت با استفاده از gis مکانهای بهینه جهت احداث مدارس در آینده پیشنهاد شود. نتایج بدست آمده بیانگر این مطلب است که توزیع و آرایش فضایی مدارس ابتدایی شهر بوشهر از کیفیت نسبتا مناسبی برخوردار میباشد. همچنین مطالعات موجود نشان می دهد که از مهم ترین مشکلات دانش آموزان در شهر بوشهر مشکلات مربوط به همجواری نامناسب کاربری آموزشی با کاربری های ناسازگار میباشد، به گونه ای که حدود 34% از مراکز آموزش ابتدایی در مجاورت کاربریهای مزاحم شهری قرار گرفته اند. در پایان، برای جبران کمبود مراکز آموزش ابتدایی در شهر بوشهر 9 سایت پیشنهاد شده است.